-
1 ελασσοω
атт. ἐλαττόω (aor. ἡλάττωσα, pf. ἠλάττωκα; pass.: fut. ἐλαττωθήσομαι и ἐλασσώσομαι, aor. ἠλαττώθην, pf. ἠλάττωμαι)1) уменьшать, убавлять, сокращать(τὰ τοῦ χοροῦ Arst.; τέν εὔνοιάν τινος Plut.)
περὴ χρήματα ἐλαττούμενος Arst. — получающий меньшую денежную выгоду;ἐ. τινι τῆς ὑπαρχούσης τιμῆς Thuc. — умалять почет, которым кто-л. окружен2) pass. быть ниже или слабее, уступать(τινος τῷ γένους ὄγκῳ Plat.)
ἐλαττοῦμαι κατὰ τουτονὴ τὸν ἀγῶνα Αἰσχίνου Dem. — в данном процессе я нахожусь в положении менее выгодном, чем Эсхин;τῇ ἐμπειρίᾳ ἐλασσωθέντες Thuc. — уступающие в опытности;ἐ. τῷ πολέμῳ Thuc. — терпеть поражения в войне;μηδὲν ἐ. τινος Plut. — ни в чем не уступать кому-л.3) причинять ущерб(τέν πόλιν Lys., Isocr.; τοὺς φίλους Plut.)
μηδὲν ἐλαττουμένου τοῦ πλήθους Arst. — не нанося никакого ущерба народу; -
2 ελλαμπω
1) начинать блистать(ἐν τοῖς ὄμμασί τινος Plut.)
-
3 ενδιαω
(impf. iter. Theocr. ἐνδιάασκον)1) (на открытом воздухе) жить, обитать(ἥ ὀλολυγὼν ἐνδιάουσα βάτοις, перен. μνήμη τινὸς ἐνὴ τεύχεσι βίβλων ἐνδιάει Anth.)
2) пасти под открытым небом(μῆλα Theocr.)
3) тж. med. блистать, сиять, сверкать(ἐλπὴς ἐνδιάει τοῖς ὄμμασι Anth.; ἀκτῖνες ἐνδιάονται HH.)
-
4 καταμηνυω
1) обозначать, указывать2) давать знак(τοῖς ὄμμασι Plut.)
3) рассказывать, открывать(τέν πρᾶξιν Plut.)
οὔποτε τόδ΄ ἐγὼ καταμηνύσω, πρὴν ἂν ἐκ δεσμῶν χαλάσῃ Aesch. — я не открою это (Зевсу) прежде, чем он освободит (меня) от оков4) показывать против, обвинять, уличатьκ. καταψευδομένου τινός Xen. — уличать кого-л. во лжи
5) доносить(τῶν ἀνδρῶν Lys. и τοὺς ἄνδρας Plut.)
-
5 προσκλυζω
дор. ποτῐκλύζω1) ударять (омывать) волнами, плескаться(τῷ ὄρει Polyb.; πρὸς τέν ἀκρόπολιν Plut.)
Λυδία, ἔνθα θάλαττα προσκλύζει Xen. — омываемая морем Лидия2) перен. ласкать, манитьτοῖς ὄμμασι τοῦ κάλλους προσκλύζοντος Luc. — в то время, как красота ласкала взоры (Тантала)
См. также в других словарях:
CHARITES seu GRATIAS — CHARITES, seu GRATIAS quidam ex Venere et Iove genitas scripserunt; alii ex Venere, et Libero. Cicero ex Erebo et nocte ortas existimat. Statii Scholiastes, in primum Thebaidos, Iovis et Autonoes filias putat. Hesiodus Iovis et Eurynomes filias… … Hofmann J. Lexicon universale
ακριβής — ές (Α ἀκριβής) 1. αυτός που εκτελείται ή συντελείται με τελειότητα και με κάθε λεπτομέρεια, ο χωρίς ελλείψεις, ο σωστός, ο αλάνθαστος 2. αυτός που ανταποκρίνεται, που συμφωνεί με παραδεδεγμένο πρότυπο ή προκαθορισμένους όρους νεοελλ. (για… … Dictionary of Greek
επαγκλώ — ἐπαγκλῶ άω (Α) 1. στρέφω σε κάποιον 2. (κατά τον Ησύχ.) «ἐπεγκλάσας τοῑς ὄμμασί πως διανεύσας». [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + εν + κλώ «κτυπώ, αλλάζω κατεύθυνση»] … Dictionary of Greek
προσκλύζω — Α 1. κατακλύζω 2. καλύπτω με κύματα 3. εκχειλίζω 4. προσβάλλω κάποιον, ορμώ, επιτίθεμαι εναντίον κάποιου 5. (κυριολ. και μτφ.) πλημμυρίζω («τοῑς ὄμμασι τοῡ κάλλους μονονουχί προσκλύζοντος», Λουκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + κλύζω «περιβρέχω,… … Dictionary of Greek
въноутрьнии — (87) пр. 1. Внутренний, находящийся, расположенный внутри чего л.: коварьстьнѣ тако и льстьнѣ [всех] прешьдъ. и всѩкъ собѣ ˫ако же хотѩше приведъ. тогда вънѹтрьнѥѥ злоѡбычьноѥ износити абиѥ показа. (τὴν ἔνδον κακοήθειαν) ЖФСт XII, 103; і всѩ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)